พระเจ้าซุนโฮ (อังกฤษ: Sun Hao; จีนตัวย่อ: 孙皓; จีนตัวเต็ม: 孫皓) พระนามรองว่า เหวียนจง แต่เดิมทรงมีพระนามว่า ซุนเฝิงจู กับพระนามรองว่า เฮาจง เป็นพระจักรพรรดิองค์ที่สี่และองค์สุดท้ายของรัฐอู๋ตะวันออก(ง่อก๊ก) ในช่วงยุคสามก๊กของจีน พระองค์เป็นพระราชโอรสของซุนโห อดีตองค์รัชทายาทของพระเจ้าซุนกวน ปฐมจักรพรรดิผู้สถาปนารัฐอู๋ พระองค์ทรงขึ้นครองราชย์ในเดือนกันยายน พ.ศ. 807 ภายหลังจากการสวรรคตของพระเจ้าซุนฮิว(จักรพรรดิหวู่จิงตี้) ผู้เป็นพระปิตุลาของพระองค์ เนื่องจากเป็นความต้องการของประชาชนที่จะมีพระจักรพรรดิที่มีพระชนมพรรษาที่มากกว่าโดยคำนึงถึงการล่มสลายของรัฐฉู่ฮั่น(จ๊กก๊ก) ซึ่งเป็นพันธมิตรของรัฐอู๋เมื่อไม่นานมานี้ อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงกลายเป็นตัวเลือกที่อาภัพมากที่สุด เนื่องจากความโหดเหี้ยม ความสุรุ่ยสุร่าย และไม่มีความสามารถจัดการเรื่องภายในแผ่นดินของพระองค์ทำให้รัฐอู๋ถึงวาระจบสิ้นแล้ว ซึ่งในที่สุดก็ถูกพิชิตลงโดยราชวงศ์จิ้นใน พ.ศ. 823 เป็นจุดสิ้นสุดของช่วงยุคสามก๊กของจีน ซุนโฮยังเป็นที่รู้จักกันโดยพระนามอื่นว่า อู๋เฉิงโหว(烏程侯) ซึ่งพระทรงดำรงยศฐาบรรดาศักดิ์ก่อนที่จะขึ้นครองราชย์เป็นพระจักรพรรดิ กุ้ยหมิงโหว(歸命侯; แปลตรงตัวอักษรว่า "ท่านโหวผู้ยอมจำนนต่อชะตากรรมของตนเอง") ยศฐาบรรดาศักดิ์ที่ราชวงศ์จิ้นได้มอบให้แก่พระองค์ภายหลังจากทรงยอมสวามิภักดิ์ เจ้าแห่งอู๋รุ่นหลัง (吳後主) และจักรพรรดิอู๋องค์สุดท้าย(吳末帝) ซึ่งถูกใช้โดยนักประวัติศาสตร์เพื่ออ้างอิงถึงพระองค์